کد مطلب:259402 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:165
ابوالسرایا و قبر امام حسین در یک شب بارانی
به سال 199 هجری ابوالسرایا [1] با سواران جنگنده خود وارد نینوا گردید، بلادرنگ به زیارت قبر امام حسین علیه السلام شتافت.
[ صفحه 239]
نصر بن مزاحم مدائنی می گوید: من از مدائن به زیارت كربلا رفته بودم و مصادف با یك شب رعد و برق و بارانی بود ناگاه سوارانی آمدند و پیاده شدند و به سوی قبر رفتند و سلام كردند.
یكی از سواره ها زیارت را طول داد پرسیدم این كیست؟
گفتند: او ابوالسرایا است.
سپس شروع نموده اشعار منصور نمیری را خواند:
نفسی فداء للحسین یوم غدا
الی المنایا عدوا و لا غافل
ذلك یوم الحی یسفر به
علی سنام الاسلام و الكاهل
كأنما أنت تعجبین الا
ینزل بالقوم نقمة العاجل
مظلومة و النبی والدها
یدبر ارجاء مقتله الحافل
سپس از من پرسید تو كیستی؟
گفتم: یكی از كشاورزان مدائن.
گفت: سبحان الله! دوست به دوست خود میل می كند همچنان كه شتر ماده به نوزاد خود میل دارد ای مرد! آمدن تو به زیارت اجر بزرگی دارد.
سپس از جای خود برخاست و گفت: از زیدیه هر كس در اینجا حاضر است برخیزد.
یك وقتی دیدم جمعی از حاضران برخاستند و پیش او شتافتند، خطبه ی مفصل خواند و اهل بیت علیهم السلام را به یاد آورد و فضائل آنان را شمرد و ستم های بنی امیه و بنی عباس را به یاد آورد. و از امام سجاد علیه السلام یادآوری نمود.
سپس گفت: ای مردم! گیرم كه شما زمان حسین بن علی علیهماالسلام را درك نكردید تا او را یاری كنید فعلا چه عذری دارید در خانه بنشینید و كسی را كه فردا برای طلب خون حسین علیه السلام خروج می كند و می خواهد دین خدا را به پا دارد یاری نكنید. من فردا برای یاری دین خدا و اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و اله به كوفه می روم. هركس در این عقیده با من شریك است به من ملحق گردد.
عده ای از حضار گفتار او را تأیید كردند، سپس به سمت كوفه حركت نمود. [2] .
[ صفحه 240]
و به سال 200 هجری حماد معروف به كندغوش او را دستگیر نمود و پیش حسن بن سهل آورد، حسن او را كشت و در كنار جسر بغداد به دار آویخت. [3] .
در مدتی كه انقلاب ابوالسرایا ده ماه طول كشید، از آل هاشم چند نفر خروج كردند:
1 - محمد بن سلیمان بن داوود بن الحسن بن حسن بن علی به سال 199 در مدینه انقلاب نمود.
2 - ابراهیم بن موسی بن جعفر علیه السلام به سال 199 در یمن خروج كرد.
3 - محمد بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین علیه السلام به سال 200 در نواحی حجاز خروج كرد. وی در مرحله ی اول به نام ابراهیم طباطبا صاحب ابوالسرایا بیعت می گرفت، بعد از فوت او به نام خود بیعت گرفت.
4 - زید بن موسی بن جعفر علیه السلام معروف به زیدالنار در سال 199 بصره را تصرف نمود. [4] .
او خانه های زیادی را در بصره آتش زد، بعد از چند ماه حسن بن سهل او را گرفته، پیش مأمون فرستاد و مأمون او را به مدینه پیش امام رضا علیه السلام فرستاد و امام او را به جهت خروج و آتش زدن توبیخ فرمود. زید تا زمان متوكل زنده بود. [5] .
[ صفحه 239]
نصر بن مزاحم مدائنی می گوید: من از مدائن به زیارت كربلا رفته بودم و مصادف با یك شب رعد و برق و بارانی بود ناگاه سوارانی آمدند و پیاده شدند و به سوی قبر رفتند و سلام كردند.
یكی از سواره ها زیارت را طول داد پرسیدم این كیست؟
گفتند: او ابوالسرایا است.
سپس شروع نموده اشعار منصور نمیری را خواند:
نفسی فداء للحسین یوم غدا
الی المنایا عدوا و لا غافل
ذلك یوم الحی یسفر به
علی سنام الاسلام و الكاهل
كأنما أنت تعجبین الا
ینزل بالقوم نقمة العاجل
مظلومة و النبی والدها
یدبر ارجاء مقتله الحافل
سپس از من پرسید تو كیستی؟
گفتم: یكی از كشاورزان مدائن.
گفت: سبحان الله! دوست به دوست خود میل می كند همچنان كه شتر ماده به نوزاد خود میل دارد ای مرد! آمدن تو به زیارت اجر بزرگی دارد.
سپس از جای خود برخاست و گفت: از زیدیه هر كس در اینجا حاضر است برخیزد.
یك وقتی دیدم جمعی از حاضران برخاستند و پیش او شتافتند، خطبه ی مفصل خواند و اهل بیت علیهم السلام را به یاد آورد و فضائل آنان را شمرد و ستم های بنی امیه و بنی عباس را به یاد آورد. و از امام سجاد علیه السلام یادآوری نمود.
سپس گفت: ای مردم! گیرم كه شما زمان حسین بن علی علیهماالسلام را درك نكردید تا او را یاری كنید فعلا چه عذری دارید در خانه بنشینید و كسی را كه فردا برای طلب خون حسین علیه السلام خروج می كند و می خواهد دین خدا را به پا دارد یاری نكنید. من فردا برای یاری دین خدا و اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و اله به كوفه می روم. هركس در این عقیده با من شریك است به من ملحق گردد.
عده ای از حضار گفتار او را تأیید كردند، سپس به سمت كوفه حركت نمود. [2] .
[ صفحه 240]
و به سال 200 هجری حماد معروف به كندغوش او را دستگیر نمود و پیش حسن بن سهل آورد، حسن او را كشت و در كنار جسر بغداد به دار آویخت. [3] .
در مدتی كه انقلاب ابوالسرایا ده ماه طول كشید، از آل هاشم چند نفر خروج كردند:
1 - محمد بن سلیمان بن داوود بن الحسن بن حسن بن علی به سال 199 در مدینه انقلاب نمود.
2 - ابراهیم بن موسی بن جعفر علیه السلام به سال 199 در یمن خروج كرد.
3 - محمد بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین علیه السلام به سال 200 در نواحی حجاز خروج كرد. وی در مرحله ی اول به نام ابراهیم طباطبا صاحب ابوالسرایا بیعت می گرفت، بعد از فوت او به نام خود بیعت گرفت.
4 - زید بن موسی بن جعفر علیه السلام معروف به زیدالنار در سال 199 بصره را تصرف نمود. [4] .
او خانه های زیادی را در بصره آتش زد، بعد از چند ماه حسن بن سهل او را گرفته، پیش مأمون فرستاد و مأمون او را به مدینه پیش امام رضا علیه السلام فرستاد و امام او را به جهت خروج و آتش زدن توبیخ فرمود. زید تا زمان متوكل زنده بود. [5] .
[1] ابوالسرايا به نام «السري بن منصورالشيباني» به سال 199 هجري در عراق بر دولت بني عباس خروج كرد و محمد بن ابراهيم بن اسماعيل بن الحسن بن الحسين عليه السلام معروف به ابن طباطبايي نيز با او همراه بود و در مدينه به محمد بن سليمان بن داوود و در بصره به علي بن محمد بن جعفر و زين بن موسي كه بعضي آنها از آل ابي طالب بودند حمله كرد و آنها را مغلوب نمود و كارش بالا گرفت. وي مردم را براي ابن طباطبا دعوت مي كرد و بيعت مي گرفت. او در اين اثنا زندگي را بدرود گفت. ابوالسرايا، محمد بن محمد بن يحيي بن زيد بن علي بن الحسين عليه السلام به جاي او گذاشت و جماعت خود را محفوظ نگاهداشت. مروج الذهب: ج 3 ص 438.
[2] منتخب التواريخ: ص 549.
[3] مروج الذهب: ج 4، ص 440.
[4] مروج الذهب: ج 4، ص 439.
[5] بحارالأنوار: ج 48، ص 315، سفينة البحار: ص 578.